มอบแด่คุณอานันท์-พันธุ์พืชกล้า
ที่ยืนต้นทายท้าพายุหวล
ซึ่งกระแสประวัติศาสตร์อาจแปรปรวน
และการทวนกระแสเชี่ยวอาจเดียวดาย

อาจเดียวดายเมื่อโลกกว้างยังว่างเปล่า
อย่างที่เราแต่ละรุ่นเคยสูญหาย
อย่างที่คุณเคยเจ็บช้ำถูกทำลาย
อย่างที่หลายคนเลี่ยงเพียงรอชม

แต่เส้นทางสายหวังยังไม่สิ้น
เมื่อสำนึกในแผ่นดินได้สั่งสม
มโนธรรมมิได้หายกับสายลม
และสังคมเริ่มกล้ามากกว่ากลัว

ช่อดอกไม้ในวันนี้-มีกี่ช่อ
จะแตกกอกำลังใจไปถ้วนทั่ว
ในลมฝนแรงฟ้าเมฆหม่นมัว
ทางสลัวแต่หลากล้นคนร่วมทาง